Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Εδώ και μέρες ,βλέπουμε διάφορα «έκτακτα» δημοσιεύματα να μιλάνε περί συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων για την ονομασία της γείτονος χώρας. Θεωρούμε υποχρέωσή μας, να κάνουμε μία έστω και υποτυπώδη, ενημέρωση στους αναγνώστες μας, γύρω από αυτό το μείζον εθνικό θέμα του Μακεδονικού!

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Μαθαίνουμε την αλήθεια και την υπερασπιζόμαστε.

Α. Τί είναι το Μακεδονικό ζήτημα;

Είναι η οικειοποίηση του ονόματος της Μα­κεδονίας από τους Σκοπιανούς και η προώθηση του ονείρου τους για την κατάκτηση της Ελληνι­κής Μακεδονίας.

Β. Ποια στοιχεία αποδεικνύουν την ελληνικότη­τα της Μακεδονίας;

1) Οι Μακεδόνες ήταν πανάρχαια ελληνική φυλή, όπως οι Δωριείς, οι Ίωνες και οι Αιολείς. Μιλούσαν Ελληνικά σε διάλεκτο που συγγένευε ιδιαίτερα με τη δωρική και την αιολική διάλε­κτο.

2) Το όνομα Μακεδόνες και Μακεδονία είναι λέξεις ελληνικές και παράγονται από την αρχαία λέξη μάκος, Μακεδνός σημαίνει μακρύς, ψηλός. που είναι δωρικός τύπος της λέξης μήκος.

3) Η Θρησκεία των αρχαίων Μακεδόνων ή­ταν ίδια και απαράλλακτη με τη θρησκεία όλων των υπόλοιπων Ελλήνων. Πίστευαν τους ίδιους 12 «θεούς» και θεωρούσαν ότι το δωδεκάθεό τους κατοικούσε στο μεγάλο μακεδονικό βουνό, τον Όλυμπο.

4) Ο Ηρόδοτος, ο πατέρας της Ιστορίας, γράφει ολοκάθαρα ότι οι Μακεδόνες είναι Έλλη­νες. (Ηροδότου Ιστορία Α’ 56, Η’43).

5) Οι αρχαίοι Μακεδόνες έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους εί­χαν δικαίωμα συμμετοχής μόνον Έλληνες.

6) Στην αρχαία Μακεδονία υπήρχαν ελληνικά θέατρα και παίζονταν ελληνικές τραγωδίες. Δε θα μπορούσαν οι Μακεδόνες να παρακολουθήσουν ελληνικές τραγωδίες, αν ήταν βάρβαροι.

7) Ο Μέγας Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία του ως αρχιστράτηγος όχι των Μακεδόνων, αλλά όλων των Ελλήνων. Στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Κορίνθου το 335 π.Χ. όλοι οι Έλληνες πλην των Λακεδαιμονίων του παραχώρησαν την εξουσία.

8) Οι διάδοχοί του σε όλα τα βασίλεια ενήργησαν αποκλειστικά ως Έλληνες. Διέδωσαν την ελληνική γλώσσα από τη Μεσόγειο μέχρι τον Ιν­δό ποταμό.

9) Η περίοδος εκείνη των διαδόχων του Με­γάλου Αλεξάνδρου δεν ονομάστηκε Μακεδονι­κή, αλλά Ελληνιστική περίοδος.

10) Άλλη μαρτυρία ότι οι Μακεδόνες υπήρ­ξαν Έλληνες αποτελεί η γλώσσα τους. Κύρια ονόματα, τοπωνύμια, ονόματα μηνών, ονόματα ε­ποχών, ονόματα εορτών είχαν ετυμολογία ελληνική. Επίσης τα φωνητικά πάθη, οι κλίσεις και οι καταλήξεις ήταν όλα ελληνικά.

11) Τα αρχαιοελληνικά ευρήματα στο Δίον, στην Πέλλα, στη Βεργίνα, στη Σίνδο, στην Αιανή είναι όλα ελληνικά. Αρχιτεκτονική, ζωγραφι­κή, γλυπτική, διακοσμητική, ρυθμοί, πολεοδομία είναι όλα ελληνικά.

12) Όλες οι επιγραφές που βρέθηκαν στη Μα­κεδονία ήταν ελληνικές. Καμιάς άλλης γλώσσας επιγραφή δε βρέθηκε στην αρχαία Μακεδονία, ε­κτός από τη λατινική της Ρωμαιοκρατίας.

13) Στα αρχαία μακεδονικά νομίσματα όλες οι παραστάσεις είναι από το θεματολόγιο της αρχαίας ελληνικής τέχνης και στην ελληνική γλώσσα.

Γ. Πότε ιδρύεται το ψευδοκράτος των Σκοπίων;

Στις 2/2/1944 ο Γιοζ Μπροζ Τίτο (δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας) συγκροτεί ομόσπονδο κρατίδιο, στο οποίο δίνει σκόπιμα το ψευδεπίγραφο όνομα: «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Ε. Ποιες είναι οι βλέψεις των Σκοπίων;

Το μακρόπνοο επεκτατικό πρόγραμμα των Σκοπιανών περιλαμβάνει την «απελευθέρωση» των υπόλοιπων τμημάτων της Μακεδονίας από τη Βουλγαρία, την Αλβανία και την Ελλάδα και την ένωση όλων αυτών με το κράτος των Σκοπίων.

Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών τον Απρίλιο του 1992 και η εθνική γραμμή για το Σκοπιανό

Μετά τη λήξη συσκέψεως στην οποία συμμετείχε Παπαρήγα,Σαμαράς και Μητσοτάκης έγινε η ακόλουθη δήλωση από τον τότε γενικό γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, τον πρώην υπουργό Πέτρο Μολυβιάτη: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».

Βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ

Παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στο επίσημο δείπνο εργασίας της πρώτης ημέρας της συνόδου ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τη στιγμή που δεν έχει εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση, στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και ότι οποιαδήποτε λύση βρεθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να είναι μόνιμη και όχι προσωρινή.

Υπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν στην κυβέρνηση Καραμανλή του 2008 ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης και υπουργός Εξωτερικών η Ντόρα Μπακογιάννη.

Την ελληνική θέση στο Βουκουρέστι στήριξε η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γερμανία και η Γαλλία.

Την αντίθεσή τους στη στάση της Ελλάδας έδειξαν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σλοβενία, η Τσεχία, η Εσθονία και η Λιθουανία ενώ οι υπόλοιπες χώρες κράτησαν σχετικά ουδέτερη στάση.

Την επόμενη ημέρα ο τότε πρωθυπουργός απηύθυνε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό.

Αναλυτικά η ανακοίνωση και το ψήφισμα:

«Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στο θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Σύμφωνα με δήλωση του ΥΠΕΞ κ. Νικόλαου Κοτζιά θα επιδιωχθεί ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση στο θέμα στους επόμενους μήνες. Σε αυτήν τη χρονική στιγμή ΟΛΟΙ οι Έλληνες οφείλουμε να εκφραστούμε για το μείζον αυτό εθνικό ζήτημα και να δώσουμε ως επιπλέον διπλωματικό εφόδιο στην Ελληνική Κυβέρνηση την αποκρυσταλλωμένη άποψή μας περί ΜΗ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” επουδενί στην οριστική ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Απευθύνουμε έκκληση προς ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ το παρακάτω ψήφισμα που απευθύνεται στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης κ. Αλέξη Τσίπρα:

ΨΗΦΙΣΜΑ

Στις 13 Απριλίου 1992 πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά σύσκεψη των τότε πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή με θέμα την ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοίνωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας κ. Πέτρος Μολυβιάτης: «Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».

Ακολούθησε η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Ελπίζω ότι οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μόνο μία Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι Ελληνική. Αυτά τους τα είπα και τους τα έχω γράψει».

Όμως δεδομένου ότι μετέπειτα και χωρίς νεότερη απόφαση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) αναφορικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ αναγράφεται: «η επίσημη θέση της Ελλάδας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη ‘Μακεδονία’ που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», δημιουργούνται στους Έλληνες και ιδιαίτερα στους Μακεδόνες ιδιαίτερα έντονες ανησυχίες και αντιδράσεις για το ότι η επερχόμενη λύση θα είναι σχετική με την παραπάνω θέση του ΥΠΕΞ και όχι με την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992, η οποία είναι σύμφωνη με εκείνη του συνόλου των Ελλήνων.

Επειδή κάθε άλλη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, από εκείνη της παραπάνω απόφασης των πολιτικών αρχηγών σε συνδυασμό με την επακόλουθη δήλωση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, είναι αντίθετη της θέλησης του συνόλου του Ελληνικού Λαού και ιδιαίτερα των Μακεδόνων,

Επειδή είναι δεδομένο ότι η ονομασία της ΠΓΔΜ είναι κορυφαίο κρίσιμο εθνικό θέμα,

ΖΗΤΑΜΕ

Να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» επουδενί στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων, καθώς πιθανή ύπαρξή του θα συμβάλει στην αποσταθεροποίηση της περιοχής.

Σε περίπτωση εκτροπής από την απόφαση των πολιτικών αρχηγών του 1992, να δοθεί ο λόγος στον Ελληνικό λαό για να αποφασίσει γι’ αυτό το μείζον εθνικό θέμα με την υπέρτατη μορφή άμεσης δημοκρατίας, που είναι το δημοψήφισμα».

Ντροπή σου Έλληνα αν πουλήσεις τη Μακεδονία!

Τέλος, υπενθυμίζουμε ότι σε ανάλογες προγενέστερες περιπτώσεις (π.χ. της Αυστρίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τσεχίας, της Σερβίας κλπ.), κατά τις οποίες είχε γίνει απόπειρα καταχρηστικής χρησιμοποίησης «εθνικής» ονομασίας μιας χώρας, επιβλήθηκε η δέουσα αλλαγή.