ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ!

Με αφορμή το μήνυμα μίας αναγνώστριας ξεκινήσαμε μία έρευνα βασισμένη σε εμπειρίες & γνώσεις ψυχολόγων.Η πρωταγωνίστρια στο συγκεκριμένο άρθρο είναι η ΜΗΤΡΙΑ (όχι όμως η κακιά ) και ο ρόλος της στην οικογένεια.

Στη σημερινή κοινωνία όπου τα διαζύγια όλο και αυξάνονται το φαινόμενο της μητριάς {όπως και του πατριού} είναι συνηθισμένο και καλείται να απομυθοποιήσει τον όρο ΄΄κακιά΄΄ από τα γνωστά παραμύθια..

Κανένα παιδί, δυστυχώς, δεν βγαίνει αλώβητο από ένα διαζύγιο .Το διαζύγιο έχει συνδεθεί με προβλήματα συναισθηματικά, συμπεριφοράς και ψυχολογικά, όπως διαταραχές στον ύπνο, επιθετικότητα, μνησικακία, κακή επίδοση στο σχολείο, σύγχυση και φόβο εγκατάλειψης.

Όμως οι ερευνητές τείνουν να πιστέψουν ότι όλα αυτά είναι απόρροια των συγκρούσεων που προηγούνται ενός χωρισμού - με τις διαμάχες και το έντονα "πολεμικό" κλίμα στο σπίτι - παρά με τον χωρισμό των γονιών αυτόν καθαυτόν.

Έτσι, βοηθώντας τα παιδιά να ζουν σε ένα σπίτι απαλλαγμένο από συγκρούσεις, η μητριά μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν ορισμένες από τις αρνητικές επιπτώσεις του διαζυγίου, πιστεύουν οι ακαδημαϊκοί.

Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε τις ευθύνες που έχει μία γυναίκα όταν μπαίνει στην θέση αυτή:

• Πρέπει να γίνει αποδεκτή από τα παιδιά και από το λοιπό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον του συζύγου.

• Πρέπει να αντιμετωπίσει σοφά την ενδεχόμενη επιφύλαξη των παιδιών απέναντί της.

• Πρέπει να λειτουργεί με μητρικό ένστικτο απέναντι σε παιδιά που δε γέννησε η ίδια, αλλά μια άλλη γυναίκα, η οποία υπήρχε στη ζωή του συζύγου της πριν από αυτήν.

• Πρέπει να μαγειρεύει, να καθαρίζει, να διαβάζει, να φροντίζει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σαν να τη δένουν μαζί τους δεσμοί αίματος.

• Πρέπει να δημιουργήσει ένα αίσθημα ενότητας σε μια οικογένεια διαλυμένη.

Η γυναίκα μπαίνει στη σχέση με της καλύτερες προθέσεις, γεμάτη ρομαντισμό για την καινούρια της ζωή, όμως πολύ γρήγορα μπαίνει στις απαιτήσεις της καινούριας αυτής ζωής, κάτι το οποίο είναι εξοντωτικό και απογοητευτικό γιατί κανείς δεν την είχε προετοιμάσει γι’ αυτό. Ο πατέρας αναγκάζεται να πειθαρχήσει τα παιδιά του για να αποφύγει εντάσεις ανάμεσα σε αυτά και στην σύζυγο κάτι που σίγουρα δεν αρέσει σε καμία πλευρά. Όμως η πειθάρχηση των παιδιών και τα όρια όπως και η επικοινωνία του ζευγαριού είναι το κλειδί για να πετύχει η οικογένεια.

Και για να μη παρεξηγηθούμε λέγοντας πειθάρχηση σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε κάτι αρνητικό.

Για τους περισσότερους είναι δύσκολο να αντιληφθούν τη δυσκολία της ζωής της μητριάς...γιατί το λέμε αυτό....σκεφτείτε....

Οι δύο γονείς που έχουν ένα παιδί, έχουν ένα δεσμό αίματος με αυτό το παιδί από την ημέρα που ήρθε στον κόσμο. Είμαι μια σχέση που δεν μπορεί να περιγραφτεί με λέξεις η σχέση με τα παιδιά σου. Κάτι που ποτέ δεν χάνεται. Ο κάθε γονέας έχει αυτόματη αγάπη για τα παιδιά του. Αυτόματα περιθώρια και συγχώρεση. Χρειάζεται να απολογηθείς; Κι αν ναι, διαρκεί ένα όσο ένα βλεφάρισμα, αλληλοσυγχωρούνται και αγκαλιάζονται και πάνε παρακάτω. Είναι μια σχέση που φέρνει αυτόματο σεβασμό και αυτόματη τρυφερότητα.

Και τώρα ανεβαίνει στην σκηνή η μητριά. Εκείνη δεν έχει τίποτα αυτόματα. Πρέπει να κερδίσει κάθε κομμάτι αυτής της σχέσης. Κι αν κάτι μπορεί να γίνει αυτόματα αυτό ίσως είναι η απόρριψη, η δυσαρέσκεια, η απόσταση. Διότι η μητριά είναι το νέο παιδί στην γειτονιά που συχνά αντιμετωπίζετε ως το άτομο που δεν θέλουμε στον κύκλο. «Εγώ με τον μπαμπά τα πηγαίναμε μια χαρά πριν εμφανιστείς στη ζωή του», έχω ακούσει παιδιά να λένε. Στην ουσία έχεις γίνει μητριά. Στα μάτια τους έχεις έρθει ενδιάμεσος στην σχέση με τον γονέα. Δεν σε βλέπει σαν σύμμαχο αλλά συχνά σαν εχθρό και σαν το άτομο που «είναι δική μου δουλειά ως το παιδί να βγάλω εκτός της οικογένειας αυτής». Συνήθως υπάρχει μια αποστολή.

Το κεφάλαιο «πρώην σύζυγος» είναι μεγάλο και πολύπλευρο και τυχερές όσες βρεθούν ανάμεσα σε δυο ώριμους, πολιτισμένους ανθρώπους που απλά πήραν από κοινού και εξίσου πολιτισμένα την απόφαση να χωρίσουν. Αν η όλη διαδικασία περιλαμβάνει διαμάχες, δικαστήρια και έντονες αντιδράσεις… υπομονή. Αν αυτόν τον άνδρα τον αγαπάνε κάνουν υπομονή και μειώνουν στο ελάχιστο τις σχετικές αναφορές.

Αυτό όμως που πρέπει μία μητριά να τηρεί με ευλάβεια είναι να μην ξεχνά ότι δεν είναι η μαμά τους. ΄΄Μην προσπαθήσετε από τις πρώτες συναντήσεις σας να τους περάσετε δικά σας μηνύματα, αρχές και «πιστεύω». Αποφύγετε και τα σχόλια για την συμπεριφορά ή ακόμη και το ντύσιμο τους στον αγαπημένο σας. Θα του είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστο να δικαιολογείται για όλα αυτά σε εσάς.΄΄

Δυστυχώς παρόλα τα θετικά της μητριάς και τον δύσκολο ρόλο της να ξανασυνδέσει μία διαλυμένη οικογένεια η φήμη της κακιάς υπερτερεί και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται διπλάσια υπομονή & επιμονή για τη ζωή που διάλεξε.

#ΜΗΤΡΙΑ #ΠΑΙΔΙΑ